Vol enthousiasme reden Vincent Gerard en Thijs op de meest dwaze melodieën (link)naar Nijverdal om daar de vierde der musketiers, Rob Stevens, te treffen. Alles ging heel kalmpjes aan en keurig op tijd, klokslag acht uur, meldden we ons bij de teamleider van E.N.O. Die vertelde ons vrolijk doch vriendelijk dat de clubavond in Nijverdal steevast om 19:45 begint. En ik altijd in de overtuiging dat Nijverdal op z'n minst achterliep op de GMT (Greenwich Meridian Time).. Enfin, de tegenstander had netjes op ons gewacht (complimentje!) en al gauw zaten we allen achter het bord. Op bord1 de interessante ontmoeting tussen Vincent Vleeming (wit) en Etienne Alsemma.. Vincent speelde voortvarend tegen een systeem dat door Etienne niet helemaal handig werd aangepakt. Het vervolg was een demonstratie van power en techniek en na 20 zetjes kon zwart opgeven. Rob Stevens speelde op bord 3 met de witte stukken tegen een tegenstander waarvan ik de naam zo 1-2-3 even niet weet. Uiteindelijk werd het remise. Op bord 4 kreeg Gerard een remise aanbod. Gerard weigerde, speelde door en verloor. Altijd zuur en spijt achteraf natuurlijk.

Met de stand 1,5-1,5 ging de aandacht uit naar de partij Driessen- Aalbers.. Zwart had de opening niet helemaal handig aangepakt waardoor wit iets beter kwam te staan. Echter, gedurende het middenspel knokte Thijs zich goed terug in de wedstrijd, naar een bijna gewonnen stelling. Maar.... daar was het oude tijdnoodprobleem.. Thijs speelde iets te snel Tf3?Waarmee in één klap het voordeel verdween. "Spelen op winst" werd ineens "vechten voor remise". Gelukkig lukte dat nog, waardoor de eindstand 2-2 op het notatieformulier kon worden genoteerd.

 (Na de zet Lh3 speelt wit hier Tf3? i.p.v. ...-Te4!!)

 Man of the match: Vincent Vleeming